نقشه و پلان مزرعه پرورش شترمرغ
یکی از مسائل اولیه و بسیار مهم در پرورش شترمرغ، نحوه طراحی و ساخت جایگاه مناسب برای این پرنده می باشد. یک سری شرایط خاص در زمان انتخاب مزرعه برای پرورش شترمرغ باید رعایت شوند تا بتوان شرایط مطلوب پرورشی را فراهم کرد. این بار در این بخش از مجموعه مقالات آموزشی نحوه نگهداری و پرورش شترمرغ وبلاگ چیکن هچ، نحوه طراحی و ساخت جایگاه مناسب برای این پرنده را به شما یاد میدهیم.
انتخاب اراضی مسطح برای احداث مزرعه
برای جایگاه پرورش شترمرغ ها باید اراضی مسطح را انتخاب کرد. اراضی کوهستانی و زمین هایی که پستی و بلندی زیادی دارند برای نگهداری این پرنده مناسب نمی باشند.
همچنین در زمان انتخاب زمین برای احداث مزرعه شترمرغ، جایگاه را باید طوری انتخاب و طراحی کنید که در صورت نیاز بتوانید فضای پرورش را افزایش دهید. شترمرغ ها جثه بزرگی داشته و نیاز به فضای وسیعی دارند.
بخش بندی جایگاه های پرورش
جایگاه شترمرغ ها باید بر اساس سن این پرنده ها به بخش های مختلفی تقسیم شود. همچنین جهت رسیدگی به بخش های مختلف و عدم انتقال بیماری لازم است که ترتیب خاصی بین بخش های مختلف مزرعه باشد. بدین معنی که مسیر پرسنل شاغل در مزرعه باید از سمت جایگاه جوجه ها به سمت جایگاه پرنده های بالغ و از آنجا به سمت شترمرغ های سالم و در نهایت به سمت پرنده های بیمار ختم شود.
ضروری است که برای جلوگیری از انتقال بیماری در اثر رفت و امد کارکنان، در مراحل آخر به جایگاه پرنده های بیمار مراجعه شود. همچنین ترتیب جایگاه ها باید مطابق با جهت وزش بادهای محلی باشد تا در این صورت بیماری به جوجه ها منتقل نشود. یعنی جهت بادهای محلی ابتدا باید از جایگاه جوجه ها رد شود و جایگاه شترمرغ های مریض نیز در اخر باشد تا بیماری از این سمت به سمت بقیه جایگاه ها منتقل نشود.
محل شترمرغ های مولد و جوجه ها
برای شترمرغ های مولد باید محیط کم رفت و امد انتخاب شود. زیرا در اثر رفت و امد کارکنان، شترمرغ ها در معرض استرس قرار گرفته و این تنش باعث کاهش تخمگذاری و کاهش قدرت باروری آنها میشود. در مقاله عوامل تأثیر گذار بر تخمگذاری شترمرغ های مولد بیشتر در این باره مطالعه کنید.
همچنین جایگاه جوجه ها نیز باید جزو قسمت های ساکت و ارام مزرعه باشد. بین جایگاه جوجه ها و مولدها حداقل 100 متر فاصله الزامی است. چون جوجه ها در برابر بیماری حساس هستند و همچنین میزان تخمگذاری مولدها با دیدین جوجه ها کاهش مییابد.
شرایط محل احداث مزرعه پرورش شترمرغ
محل احداث مزرعه باید از مناطق صنعتی، فرودگاه ها، ریل راه آهن، جاده ها و دیگر محل های پر سر و صدا فاصله کافی داشته باشد. سر و صدای زیاد باعث اضطراب و وحشت شترمرغ ها شده و این تنش هم باعث ضعف سیستم ایمنی پرنده شده و هم بر قدرت تولید مثل و تخمگذاری آنها تأثیر منفی میگذارد.
روش های مختلف طراحی جایگاه شترمرغ ها
جایگاه شترمرغ ها را به طور معمول به یکی از 3 روش زیر طراحی میکنند:
- جایگاه مستطیلی
- کانادایی
- خورشیدی
بیشتر مزرعه های پرورش شترمرغ در ایران به شکل مستطیل طراحی میشوند.
دور تا دور جایگاه باید حصار کشی شود. برای حصار کشی مزرعه میتوان از مصالح مختلفی مثل چوب، فنس یا سیم استفاده کرد. استفاده از حصار چوبی برای مزرعه پرورش شترمرغ زیاد پیشنهاد نمیشود، چون اگر پرنده با چوب برخورد کند، صدمه خواهد دید.
اما حصارهایی که با فنس و سیم ساخته میشوند، کارایی بیشتری و عمر طولانی تری دارند. هزینه حصارکشی با فنس بیشتر از سایر روش ها می باشد.
در زمان حصار کشی جایگاه ها باید تیرک ها را بطور محکم نصب کرد تا حصارکشی به اندازه کافی محکم باشد.
هر تیرک با تیرک مجاور خود باید فاصله 2.5 الی 3 متری داشته و ارتفاع حصار هم باید حداقل 200 سانتیمتر باشد.
در زمان نصب حصار بهتر است که حصار نصب شده کمی حالت ارتجاعی هم داشته باشد تا در اثر برخورد تند شترمرغ ها با آن، صدمه ای به حیوان وارد نشود.
همچنین برای جلوگیری از برخورد شترمرغ ها با حصارها بر روی آنها علامت هایی بزنید. حصارها باید قابل رویت باشند تا شترمرغ ها نیز بتوانند آن را ببینند.
سیم های رأس حصارها را به سمت بیرون خم کنید تا اگر پرنده به آن برخورد کرد، زخمی نشود.
پن بندی مزرعه پرورش شترمرغ
در طراحی جایگاه شترمرغ بایستی محدوده را پن بندی کرد. بطور استاندارد ابعاد هر پن را 6 در 42 متر یا 12 در 100 متر باید انتخاب کرد. در هر پن نیز حداکثر 8 قطعه شترمرغ مولد و یا حداکثر 40 قطعه جوجه پرواری میتوان نگه داشت. در صورتیکه فضای کمتری در اختیار دارید، ابعاد کمتری برای هر پن در نظر بگیرید.
پن بندی مزرعه شترمرغ مزایای زیادی دارد:
- با پن بندی مزرعه میتوان تراکم شترمرغ ها را کنترل کرد.
- در صورتیکه قصد گرفتن شترمرغی را داشته باشید، به راحتی میتوان پرنده مد نظر را گرفت.
- درگیری کمتری بین نرهای گله به وجود می اید و در نتیجه کنترل مزرعه برای پرورش دهنده و کارکنان ان راحت تر خواهد بود.
- در هر پن میتوان امار دقیق تری از میزان تخمگذاری شترمرغ ها به دست آورد. در نتیجه مولدهای خوب نیز در این روش به راحتی قابل شناسایی خواهند بود.
نحوه پن بندی مزرعه شترمرغ به همراه محوطه گردشگاه
هر پن به شکل مستطیل بوده و به دو قسمت تقسیم میشود یکی گردشگاه و دیگری یک فضای محصور که دارای سایبان نیز می باشد. بیشتر زمان شترمرغ ها در همان بخش گردشگاه میگذرد. این پرنده ها برای شادابی و سلامت نیاز به دویدن و راه رفتن در طول گردشگاه دارند. فضای گردشگاه به سلامت هرچه بیشتر این حیوان کمک میکند. شترمرغ ها بطور طبیعی نیاز به یک فضای باز برای دویدن دارند.
به همین دلیل طول گردشگاه باید بیشتر از عرض آن باشد. طول گردشگاه را حداقل 46 متر و حداکثر 102 متر میتوان در نظر گرفت. همچنین عرض گردشگاه نیز حداقل 6 و حداکثر 12 متر خواهد بود.
بخش دوم پن یک فضای محصور و درب دار می باشد. این بخش سقف نیز دارد و در واقع بین گردشگاه و راهرو طراحی میشود. این فضای محصور با یک دیوار و درب از بخش گردشگاه جدا میشود. عرض بخش محصور با عرض گردشگاه یکی است. اما طول این بخش می تواند بین 3 الی 6 متر متغیر باشد. در بخش محصور ظرف آبخوری و دانخوری را قرار میدهند. نحوه ساخت آبخوری و دانخوری برای شترمرغ را یاد بگیرید. کلیک کنید.
همچنین چاله های تخمگذاری نیز در این بخش طراحی میشوند. شترمرغ های ماده برای تخمگذاری باید به این بخش عادت کنند. در اینصورت جمع آوری تخم ها و امارگیری از مولدها راحت تر خواهد بود. همچنین اگر بخواهید شترمرغی را بگیرید کافی است او را به این فضای محصور هدایت کرده و درب آن را ببندید. در نتیجه شترمرغ فضای خیلی کوچکی برای فرار داشته و گرفتن او راحت تر خواهد بود.
طراحی راهرو مابین پن ها
پن ها را در جهت شمالی جنوبی طراحی میکنند. همچنین اگر پن ها به شکل دو دریف در امتداد هم طراحی شوند، قسمت راهرو که سایبان نیز دارد در وسط پن ها طراحی خواهد شد.
بخش راهرو حتما باید سقف دار باشد، زیرا کارگران در این بخش تردد خواهند کرد. مخصوصا در ساعات بعد از ظهر کارگران باید حضور مداوم در راهرو داشته باشند. چون شترمرغ ها در ساعت بعد از ظهر تخمگذاری نموده و برای امارگیری، حضور کارگر در ان زمان الزامی است. لذا جهت راحتی کارگر هم بخش راهرو و بخش محصور را سقف دار طراحی میکنند.
دیوار کشی
به منظور جدا کردن پن ها میتوان از مصالح مختلفی استفاده کرد. اما دیوار گلی به دلیل ارامشی که به حیوان میدهد، گزینه بهتری برای این کار میباشد. همچنین دیوار گلی در برابر بادهای تند و گرد و غبار نیز از پرنده ها محافظت میکند. البته پن هایی که با دیوار گلی طراحی میشوند، معایبی هم دارند. بعنوان مثال از فاصله دور نمیتوان متوجه اتفاقات داخل پن شد و برای مشاهده حوادث یا اتفاقات داخل پن باید نزدیک آن شد. همچنین طراحی دیوارهای گلی زمان بر بوده و هزینه بیشتری می طلبد.
استفاده از دیوارهای بلوکی به دلیل زیر و سخت بودن سطح بلوک های سیمانی در ساخت پن ها توصیه نمیشود. مگر اینکه سطح بلوک ها را با کاه گل بپوشانید.
نکات مهم به هنگام فنس کشی محوطه
در صورت استفاده از فنس برای حصار کشی نکات زیر نیز باید رعایت شوند:
لوله های شماره 5 را با فاصله 2.5 الی 3 متری از یکدیگر در زمین باید نصب کنید. ارتفاع لوله ها باید 2.5 متر باشد که 50 سانتی متر آن در زمین فرو رفته و بر روی ان سیمان ریخته میشود. 2 متر باقی مانده نیز ارتفاع حصار خواهد بود.
چشمه فنس ها نباید از 6 سانتیمتر بیشتر باشد و ضخامت سیم نیز حداقل شماره 2.5 باشد. فنس های گالوانیزه طول عمر کمتری دارند پس بهتر است که فنس های روغنی را برای حصارکشی انتخاب کنید. مزیت بسیار مهمی که این نوع حصارکشی دارد، مشاهده سریع اتفاقات داخل پن ها از فاصله دور می باشد. در نتیجه اگر پرنده ای در اثر بیماری یا برخورد یا درگیری بر روی زمین افتاده باشد، سریعا میتوان متوجه این موضوع شد و اقدامات لازم را انجام داد.
اما معایبی که سیستم فنس کشی دارد، احتمال بالای آسیب دیدن و شکستگی پای شترمرغ ها در این روش می باشد. همچنین اگر در یکی از پن ها شترمرغ ها درگیر استرس و اضطراب شوند، این استرس ممکن است به کل پن ها منتقل شود، چون بقیه شترمرغ ها هم میتوانند اتفاقات داخل پن ها را مشاهده کنند.
علاوه بر موارد گفته شده به صورت ترکیبی میتوان از دیوار و فنس نیز برای حصارکشی مزرعه استفاده کرد. در این روش حداکثر به ارتفاع یک متر دیوار چیده میشود و سپس بر روی دیوار هم یک متر فنس کشیده میشود.
جمع بندی
در این مطلب از وبلاگ سایت چیکن هچ، نحوه طراحی جایگاه شترمرغ ها را شرح دادیم. شما همچنین میتوانید انواع دستگاه جوجه کشی شترمرغ را در لینک مشخص شده مشاهده کنید. این دستگاه ها بصورت تخصصی فقط برای جوجه کشی شترمرغ طراحی شده اند.