بیماری نیوکاسل در شترمرغ | علائم و نحوه پیشگیری و درمان
بیماری نیوکاسل در شتر مرغ ها همراه با روش های پیشگیری و درمان
شترمرغ ها نیز مانند سایر پرنده ها دارای بیماری های متعددی هستند اما با توجه به مقاومت بالای بدن این پرنده ها، میزان درگیری بیماری در آنها به نسبت قابل توجهی کمتر از سایر طیور است. یکی از بیماری های شایع در بین تمامی طیور نیوکاسل است که در صورت تزریق واکسن مورد نظر در زمان مقرر، می توان از این بیمار پیشگیری نموده و گله شترمرغ را از تلفات گروهی نجات داد.
در صورتی که جوجه شتر مرغ یا شترمرغ بالغ شما دارای علائمی مشابه به بیماری نیوکاسل است، حتما این مقاله را مطالعه کرده تا با علائم و نشانه های آن در شترمرغ آشنا شده و روش هایی را برای درمان پرنده خود بیابید. همانطور که گفته شد واكسن بهترین روش برای پیشگیری است. با چیکن هچ همراه باشید.
روش های شیوع بیماری نیوکاسل در شترمرغ ها
این بیماری از هر چیزی می تواند منتقل شود، پرنده های وحشی و مهاجر مانند کبوتر، کلاغ و گنجشک و … می توانند این بیماری را با خود حمل کرده و به شترمرغ های شما انتقال دهد. آلوده بودن آب و غذا به ویروس نیوکاسل راه دوم انتقال است، بنابراین از هم غذا شدن جوجه شترمرغ ها و حتی شترمرغ های بالغ با پرنده های وحشی خودداری کنید.
فضولات و ترشحات خارج شده از دهان و بینی پرنده های بومی و وحشی مبتلا به بیماری نیوکاسل نیز می تواند زمینه انتشار بیماری را فراهم کند، به عنوان مثال اگر مرغ و بوقلمون آلوده به نیوکاسل در محل زندگی شترمرغ وجود داشته باشد، می تواند بیماری را به این پرنده های بزرگ جثه نیز انتقال دهد.
شترمرغ های مبتلا به بیماری نیوکاسل ، چه علائمی از خود نشان می دهند؟
مشاهده دقیق پرنده ها و زیر نظر گرفتن آنها بهترین روش جهت فهمیدن بیماری آنهاست. معمولا پرنده ها در چند روز اول علائم بیماری را کتمان می کنند، این خصلت به غریزه آنها مربوط می شود. تغییر در اشتها، تغییر در رنگ و حالت فضولات ، بی حالی و خستگی از علائم اولیه هر بیماری است. اما نیوکاسل نشانه های منحصر به فردی دارد که آن را از سایر بیماری ها متمایز کرده و به شما در تشخیص کمک می کند، از جمله این نشانه ها می توان به موارد زیر اشاره نمود :
- کاهش اشتها
- بی حالی و سستی بدن
- تنفس تند تند
- سرفه
- خروج ترشح از بینی
- خروج ترشح از چشم ، خیس شدن چشمان
- اسهال سبز رنگ
- کج شدن سر و گردن
- عقب کشیدن سر
- حرکات غیر قابل کنترل گردن مانند پیچش و خم کردن
- ناتوانی در نگه داشتن سر
- شل شدگی، گرفتگی عضلات و نهایتا فلج شدن پاها
- تشنج و در نهایت مرگ
اقدامات لازم پس از شناسایی شترمرغ های مبتلا
پس از تشخیص هرگونه علائم فوق در پرنده های خود، حتما موردهای مبتلا را جدا کرده و در یک محیط جداگانه به مراقبت و درمان آنها بپردازید، با توجه به اینکه نیوکاسل سرعت انتشار و سرایت بالایی دارد، نیاز به دقت بیشتری از طرف شما خواهد داشت، بنابراین همواره وضعیت جسمانی و رفتاری شترمرغ ها را تحت نظر گرفته و سریعا نسبت به قرنطینه کردن موردهای مشکوک اقدام کنید.
روش های درمان شترمرغ های مبتلا به نیوکاسل
تاکنون درمان مشخصی برای این بیماری یافت نشده ، اما با مراجعه به دامپزشک و استفاده از آنتی بیوتیک های لازم تا حد زیادی می توان از بروز عفونت های حاد جلوگیری کرد. شترمرغ هایی که سیستم ایمنی بدنی قوی داشته باشند، پس از چند روز درگیری بهبودی خود را بدست خواهند آورد، اما علائم عصبی بر جا مانده ممکن است در رفتار و خلق و خوی پرنده شما تغییرات و نقص هایی را ایجاد کند.
چگونه از وقوع نیوکاسل در گله های شترمرغ پیشگیری کنیم؟
همانطور که گفته شد، تماس شترمرغ ها با پرنده های بومی و وحشی ، هم غذا شدن با آنها و تغذیه از آب و غذای آلوده به ترشحات و فضولات سایر پرنده ها سبب بروز بیماری نیوکاسل می شود.
با توجه به اینکه شترمرغ ها در فضای آزاد و مراتع پرورش داده می شوند، بنابراین جداسازی آنها از پرنده های وحشی کمی مشکل است، اما با استفاده از جیره غذایی مقوی و سرشار از ویتامین و مواد معدنی، تا حد زیادی می توان سیستم ایمنی بدن آنها را تقویت نموده و میزان درگیری بیماری را کاهش داد. برای اطلاعات بیشتر مقاله تغذیه شترمرغ را بخوانید.
بهتر است جوجه شترمرغ ها را تا سن دو الی سه ماهگی در یک فضای بسته و کنترل شده پرورش داده و سپس جهت چرا به مراتع و فضای باز انتقال دهید. در این حین می توانید جهت واکسیناسیون اقدام کنید. اولین واکسن در سن دو هفتگی و به صورت قطره چشمی خواهد بود، دومین واکسن در سن ماهگی به صورت تزریق زیر جلدی در ناحیه زیر گلو یا زیر بال جوجه شترمرغ خواهد بود. در مقاله واکسن های مورد نیاز شترمرغ اطلاعات بیشتری قابل دستیابی است.
بستر شترمرغ ها را همواره تمیز کنید، برای این منظور از خاک اره و یا پوشال های نرم استفاده کرده و هر چند روز یکبار بستر را تعویض کنید، فضولات زیاد برجای مانده بر بستر عامل بسیاری از بیماری های دیگر است.
ظروف آبخوری و دانخوری را قبل از هر بار آب و غذا دادن به خوبی بشویید و در صورت مشاهده کوچکترین آلودگی در ظرف آب و غذای آنها، نسبت به تعویض جیره اقدام کنید. مکان های به خصوصی را برای آب و غذا دادن به شترمرغ ها در نظر بگیرید که سایر پرنده ها به آنجا دسترسی نداشته باشند.
شناسایی به موقع پرنده های بی حال و کسل و قرنطینه کردن آنها نیز تا حد زیادی می تواند از درگیری کل گله جلوگیری کند، اما برای جلوگیری از انتشار کامل ویروس کافی نیست.
خلاصه ای از مقاله نیوکاسل در شترمرغ
این ویروس از آب و غذای آلوده ، فضولات ، پرنده ها و حیوانات وحشی و حتی اهلی می تواند به شترمرغ های شما سرایت کند، جوجه شترمرغ ها بیشترین خطر ابتلا و تلفات را دارند، بهتر است جوجه ها را تا سن سه ماهگی در یک مکان بسته و کنترل شده پرورش دهید و جهت جلوگیری صددرصدی از وقوع بیماری نیوکاسل در شترمرغ ها از واکسن مربوطه همراه با رعایت بهداشت در سالن نگهداری استفاده شود.
در صورتی که سوال یا پیشنهادی در رابطه با بیماری نیوکاسل در شترمرغ ها و نحوه کنترل و درمان آن دارید، از طریق دیدگاه های همین صفحه با ما در ارتباط باشید.
