بیماری نیوکاسل در مرغ

علائم بیماری نیوکاسل و درمان آن

بیماری نیوکاسل یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که بیشتر گونه های پرندگان خانگی و وحشی را تحت تأثیر قرار می دهد. مرغ های خانگی، بوقلمون ها، کبوترها و طوطی ها بیشترین حساسیت را در برابر این بیماری دارند. در حالیکه اردک ها، غازها، قرقاول ها و مرغ دریایی به صورت خفیف به این بیماری مبتلا میشوند. این بیماری می تواند منجر به علائم بالینی همچون مشکلات تنفسی و گوارشی و نقص های عصبی شود. شدت بیماری نیز ممکن است شامل یک بیماری تنفسی خفیف، تا افسردگی و بی حالی بسیار شدید به همراه افت تولید تخم، افزایش تنفس، اسهال شدید و فلج شدن گردن و بال و پاها شود.

دستگاه جوجه کشی ایزی باتور 2
» کاربری اسان و راندمان بالا در جوجه کشی از تخم نطفه دار مرغ
» مجهز به کفی و درب عایق بندی شده با پلاستوفوم
» عدم ایجاد مشکلات پا در جوجه های یک روزه
قیمت : 7,100,000تومان

در این مقاله از وب سایت چیکن هچ به بحث در مورد بیماری نیوکاسل پرداخته ایم. در متن این مقاله به سوالات زیر نیز پاسخ داده شده است:

  • چه عواملی باعث ایجاد بیماری نیوکاسل می شوند؟
  • علائم بیماری نیوکاسل چیست؟
  • آیا بیماری نیوکاسل به انسان نیز منتقل میشود؟
  • آیا بیماری نیوکاسل درمان دارد؟
  • راهکارهای پیشگیری از بیماری نیوکاسل کدامند؟

تاریخچه و منشأ بیماری نیوکاسل

بیماری نیوکاسل ابتدا در سال 1926 در کشور اندونزی و شهر نیوکاسل انگلستان کشف شد. در آن زمان کشور انگلیس با انهدام گله های بیمار شده و یا گله های در معرض بیماری و ضدعفونی سالن ها و لانه های آلوده تلاش مضاعفی برای جلوگیری از انتشار جهانی این ویروس انجام داد. اما متأسفانه این بیماری در کشور اندونزی به خوبی کنترل نشد و از طریق پرندگان وحشی و مهاجر به اقصی نقاط جهان منتقل گردید. این بیماری در ایران نیز اولین بار در سال 1329 گزارش شد. بیماری نیوکاسل سویه های مختلفی دارد و در صورت عدم واکسیناسیون به موقع می تواند تلفات 100 درصدی در گله های پرورش مرغ به جای بگذارد.

سویه های مختلف بیماری نیوکاسل

بیماری نیوکاسل (ND) یک بیماری بسیار مسری و اغلب شدید است که هم اکنون در سراسر جهان یافت میشود. این بیماری در اثر ویروس خانواده پارامیکسو ویروس ایجاد می شود.

سویه های مختلف بیماری نیوکاسل

بیماری نیوکاسل دارای سه سویه مختلف بوده که شامل: لنتوژنیک یا خفیف، مزوژنیک یا متوسط ​​و ولوژنیک که فرم حاد و کشنده این ویروس می باشد.

سویه Doyles که به بیماری نیوکاسل ولوژنیک احشایی معروف است باعث عفونت حاد و کشنده در تمامی سنین ماکیان می شود (بیماری VND). سویه های لنتوژنیک بسیار گسترده هستند، اما شیوع بیماری کمتری دارند. این بیماری معمولاً به عنوان یک بیماری تنفسی مطرح می شود، اما افسردگی، مشکلات عصبی یا اسهال ممکن است فرم کلینیکی غالب آن باشد. اشکال شدید این بیماری نیز بسیار کشنده است.

فرم Beach این بیماری نیز بعنوان عفونت حاد و کشنده در تمام سنین خود را نشان می دهد که علائم اصلی آن شامل اختلالات تنفسی و عصبی می باشند. اصطلاحا این نوع بیماری، نیوکاسل و لوژنیک نروتروپیک (NVND) می نامند. باکلان ها و یا مرغان دریایی و کبوترها و پرنده های وارداتی بیشتر در معرض بیماری NVND می باشند.

فرم Beaudette: این تیپ از بیماری نیوکاسل نیز بیشتر در پرنده های جوان مشاهده شده است و معمولا خفیف می باشد. ویروس عامل این بیماری متعلق به پاتوتیپ مزوژنیک بوده و حتی از آن برای مقاومت بدن طیور در برابر بیماری نیوکاسل بعنوان واکسن زنده نیز استفاده میشود.

فرم هیچنر: این فرم بیماری نیوکاسل نیز با عفونت خفیف و یا مشکلات تنفسی همراه است. عامل این بیماری ویروس پاتوتیپ لنتوژن می باشد. این فرم بیماری نیوکاسل نیز بعنوان واکسن زنده به کار می رود.

دلیل بیماری نیوکاسل چیست ؟

دلیل بیماری نیوکاسل ویروسی از خانواده ی پارامیکسو ویروسها می باشد که در صورت عدم واکسیناسیون گله، به سرعت بین تمامی پرندگان منتقل خواهد شد.

درمان بیماری نیوکاسل چیست ؟

این بیماری درمان ندارد. بهترین راه جلوگیری از ابتلا به این بیماری می باشد که با استفاده از واکسیناسیون پرندگان صورت میگیرد.

علائم بیماری نیوکاسل چیست ؟

بیماری به سه صورت خود را نشان میدهد. خفیف ، متوسط و حاد . علائم شامل مشکلات تنفسی ، مشکلات گوارشی و در موارد حاد مشکلات عصبی شامل فلج شدن پرنده گان می باشد.

علائم و شدت بیماری نیوکاسل با توجه به سن پرنده، سیستم ایمنی و نوع ویروس متفاوت می باشد. این بیماری معمولا به عنوان یک بیماری تنفسی مطرح می شود، اما در بیشتر موارد سیستم گوارشی و سیستم عصبی پرنده نیز به شدت تحت تأثیر ویروس این بیماری قرار میگیرند.

مهمترین علائم بالینی بیماری نیوکاسل در مرغ ها شامل موارد زیر می باشد:

علائم تنفسی: همچون نفس کشیدن با دهان باز، له له زدن و تند تند نفس کشیدن، سرفه، عطسه و خس خس سینه

علائم عصبی: نظیر لرزش، افتادگی بال ها و فلج شدن پاها، عدم تعادل در ایستادن، چرخیدن دور خود، پیچ خوردگی گردن، کشیده شدن پاها به سمت عقب، اسپاسم و فلج شدن اندام های مختلف

علائم گوارشی: همچون اسهال شدید و آبکی و سبز

سایر علائم: تورم چشم و گلو، بی اشتهایی و همچنین افت جزئی یا کامل در تولید تخم مرغ از دیگر علائم بیماری نیوکاسل می باشند. تخم مرغ حاصل از پرنده بیمار ممکن است رنگ، شکل یا سطح پوسته غیر طبیعی داشته باشد. همچنین آلبومین موجود در چنین تخم مرغ هایی بیش از حد آبکی است.

بیماری نیوکاسل و خطرات آن برای انسان

بیماری نیوکاسل یک بیماری زئونوز جزئی است (بیماری حیواناتی که می تواند انسان ها را هم آلوده کند) و می تواند باعث ایجاد تورم ملتحمه در انسان شود. دیگر عوارض این بیماری در انسان ها شامل آبریزش و قرمزی چشم، بی خوابی و سرگیجه می باشد. اما به طور کلی این بیماری در انسان ها بسیار خفیف و قابل درمان است. این بیماری به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم از طریق گوشت و تخم مرغ، ترشحات، فضولات، لمس لاشه آلوده و … به انسان ها منتقل میشود.

راه های انتقال و شیوع بیماری نیوکاسل مرغ

بیماری نیوکاسل بیشتر از طریق تماس مستقیم با پرندگان بیمار یا ناقل شیوع پیدا میکند. ترشحات و فضله پرندگان آلوده در بیشتر موارد حاوی ویروس می باشد که به راحتی می تواند محیط زیست را آلوده کند. لذا تماس مستقیم با فضولات و ترشحات تنفسی یا ارتباط با دان و آب آلوده، تجهیزات سالن پرورش و حتی لباسهای انسانی باعث انتقال بیماری نیوکاسل به مرغ ها خواهد شد. پرنده های وحشی نیز می توانند بعنوان ناقل این بیماری عمل کنند. ویروس های بیماری نیوکاسل می توانند برای چندین هفته در محیط بخصوص در هوای خنک زنده بمانند.

شیوع بیماری نیوکاسل مرغ

بطور کلی دوره کمون ویروس نیوکاسل در بدن مرغ میزبان بین 2 الی 15 روز می باشد. این ویروس در تمام قسمت های لاشه یک پرنده آلوده وجود دارد. کبوترها و مرغ دریایی می توانند ویروس را به طور متناوب و به مدت یک سال یا بیشتر در بدن خود حمل کنند.

همچنین این ویروس می تواند تا 2 ماه در کود و تا 12 ماه در لاشه های مرده زنده بماند، اما به راحتی توسط ضد عفونی کننده ها و نور مستقیم خورشید کشته می شود.

بیماری نیوکاسل در مرغ ها بسیار مسری است. هنگامی که مرغی از گله به آن مبتلا شود، تقریباً طی 2 تا 6 روز همه پرندگان دیگر به ویروس آلوده می شوند. میزان شیوع این بیماری در بین گله های تخم گذار و یا گوشتی تقریبا 100 درصد میباشد و با توجه به نوع ویروس، بیماری نیوکاسل حدود 30 الی 90 درصد تلفات به جای میگذارد. البته نوع حاد این ویروس (سویه ولوژنیک) تمامی گله را به کام مرگ می کشاند و خسارات مالی سنگینی به پرورش دهنده وارد میکند.

نحوه تشخیص بیماری نیوکاسل

بسیاری از علائم بالینی بیماری نیوکاسل شبیه به آنفولانزای مرغی می باشد که باعث میشود به اشتباه آن را تشخیص داد. همچنین مسمومیت های غذایی در اثر خوردن فلزات سنگین نیز باعث برخی اختلالات عصبی در مرغ ها می شود که علائمی شبیه به بیماری نیوکاسل در مرغ ها ایجاد میکند. بنابراین آزمایش و کالبد شکافی لاشه برای تشخیص دقیق این بیماری لازم می باشد.

برای تشخیص دقیق این بیماری در آزمایشگاه ها از روش های مختلفی همچون MDT، ICP، IVP، HI و همچنین روش مولکولی نیز استفاده میشود.

در زمان کالبد شکافی لاشه مرغ بیمار، پرخونی و خون ریزی و کبود شدن نای، ریه و کلیه دیده میشود. همچنین در چربی های اطراف قلب و احشایی پرنده نیز ممکن است خون وجود داشته باشد. علاوه بر این بیماری نیوکاسل می تواند باعث خونریزی در طول دستگاه گوارش و سنگدان مرغ و فولیکول های تخمدان شود.

نحوه پیشگیری و کنترل بیماری نیوکاسل

پیشگیری یک بیماری به روشهای خوب قرنطینه و روش های بیوسکوریتی و واکسیناسیون متکی است. با رعایت اصول بهداشتی در سالن پرورش و به کار گیری روش های نوین مدیریتی می توان تا حدود زیادی سلامت گله را در برابر بیماری نیوکاسل تضمین نمود. لازم به ذکر است که بیماری نیوکاسل چون منشأ ویروسی دارد، هنوز درمان تضمین شده ای برای آن ارائه نشده است. با این حال هم اکنون از سویه های مختلف واکسن زنده و کشته برای کاهش اثرات مرگبار این بیماری در گله های پرورشی استفاده میشود.

بهره گیری از ضدعفونی کننده های موثر در زمان جوجه ریزی و ضد عفونی دوره ای سالن و تجهیزات داخل سالن اعم از آبخوری ها، دانخوری ها و رعایت بهداشت و واکسانسیون به موقع می تواند تلفات این بیماری را در گله به حداقل برساند. همچنین استفاده از ترکیبات اشتها آور، مدیریت استرس و جلوگیری از آن و مصرف برخی از آنتی بیوتیک ها در کنترل ثانویه بیماری نیوکاسل موثر خواهد بود.

اقدامات جهانی برای جلوگیری از شیوع بیماری نیوکاسل

در بیشتر کشورها برای پیشگیری مرغ ها در مقیاس تجاری، برنامه واکسیناسیون خاصی برای سلامت مرغ ها در نظر میگیرند. کشور کانادا، ایالات متحده آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی توانسته اند در پیشگیری و کنترل بیماری نیوکاسل به خوبی عمل کنند. اما متأسفانه میزان کنترل این بیماری در بخشی از افریقا، آسیا و حتی آمریکای جنوبی ضعیف می باشد. با این حال، از آنجا که پرندگان وحشی گاهی اوقات می توانند ویروس را بدون مریض شدن حمل کنند، در هرجایی که مرغ پرورش یابد، شیوع آن ممکن است رخ دهد.

اقدامات مهمی که در زمان شیوع این بیماری در یک منطقه باید رعایت شوند شامل موارد زیر می باشد:

  • قرنطینه منطقه
  • انهدام همه پرندگان آلوده و یا در معرض خطر
  • ضد عفونی و تمیز کردن کامل منطقه بیماری و مکان دفع لاشه ها
  • کنترل آفات در گله ها
  • توقف تولید به مدت 21 روز
  • جلوگیری از تماس با پرندگان وحشی
  • نظارت بر عملکرد مرغداران
نکته پایانی

همان طور که ذکر شد بیماری نیوکاسل یکی از بیماری های بسیار شایع و مرگبار در بین طیور می باشد. تلفات حاصل از سویه های حاد این بیماری در صورت عدم رعایت دستورالعمل های بهداشتی و واکسناسیون به موقع تقریبا 100 درصد خواهد بود. این موضوع همچنین می تواند باعث آلوده شدن سایر فارم های پرورشی شود. بنابراین پرورش دهندگان در صورت مشاهده علائم این بیماری هر چه سریعتر باید اقدامات لازم را انجام دهند و لاشه های مرده را به صورت بهداشتی دفن کنند. در این مقاله از وب سایت چیکن هچ با بیماری نیوکاسل آشنا شدید. فروشگاه چیکن هچ به عنوان بزرگترین مرجع عرضه و معرفی انواع دستگاه جوجه کشی ایرانی و خارجی در ایران شناخته میشود. در صورتیکه سوال و یا تجربه مفید در درمان نیوکاسل مرغ و سایر پرنده ها داشته باشید می تواند در قسمت درج نظر آن را به اشتراک بگذارید.

نوشته های مشابه

‫451 دیدگاه ها

  1. سلام وقت بخیر من دوتا جوجه سه ماهه زینتی
    برهما ، دارم یکی از جوجه ها دو روز هست چند تا غده روی گردنش به وجود آمده غده ها ریزودرشت و سفت هستن ممنون میشم راهنمایی کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای اطلاع از پاسخ به نظر خود، شماره همراه را در کادر زیر وارد کنید.

دکمه بازگشت به بالا
سوالی داری کلیک کن 👋