تغییر شکل و مشکلات پای جوجه شترمرغ (+ درمان)
یکی از مشکلات عمده که در مزارع پرورش شترمرغ به چشم می خورد، ناهنجاری ها و فرم های غیر طبیعی پا می باشد. از جمله این مشکلات می توان به کوتاه شدن استخوان پا، پیچش انگشتان، در رفتگی پا، پای کمانی، نرمی استخوان، پیچ خوردگی پا و در رفتگی تاندون اشاره نمود. با توجه به اهمیت این موضوع در این بخش از وبلاگ چیکن هچ به شرح مشکلات پای جوجه شترمرغ و راهکار جلوگیری و درمان آنها پرداخته ایم.
علائم مشکلات پا در شترمرغ
مشکلات در ناحیه پای شترمرغ با نشانه های مختلفی بروز پیدا میکند که در این راستا میتوان به موراد زیر اشاره کرد که عبارتند از:
- لنگش و عدم توانایی در راه رفتن
- تورم مفاصل و پاها
- بدشکلی یا انحراف پاها
- قرمزی و گرمای بیش از حد در پاها
- زخم و تاول در کف پا
- عدم تعادل و افتادن مداوم
- افزایش ضخامت و سختی مفاصل
- عدم تمایل به حرکت یا ایستادن در یک جا
انواع ناهنجاریهای پای شترمرغ
ناهنجاری های پای شترمرغ به دلایل مختلفی از جمله عوامل ژنتیکی، تغذیه ای و محیطی ایجاد می شوند که در ادامه به بررسی آن ها پرداخته می شود.
1). سندرم پای کمانی
اگر در دوران جوجه کشی، تخم حاوی جوجه شترمرغ به میزان کافی کاهش وزن نداشته باشد، ممکن است جوجه قادر به شکستن پوسته تخم نشده و کاهش میزان تفریخ آنها را باعث خواهد شد.
در یک چنین شرایطی این احتمال وجود دارد که جوجه شترمرغ های هچ شده در دو هفته اول دچار ناهنجاری در مفصل لگنی- رانی به صورت باز بودن پاها شوند.
2). در رفتگی پا
این اختلال معمولا به دلیل مشکلاتی در مفصل لگنی – رانی در جوجه ها ایجاد می شود و باعث می شود پاهای جوجه به سمت بیرون انحراف پیدا کنند، به طوری که جوجه قادر به ایستادن و حرکت به طور طبیعی نخواهد بود.
علل دقیق این وضعیت هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عواملی همچون شرایط نامناسب در فرایند جوجه کشی، دما و رطوبت نادرست در دستگاه هچر، یا لغزنده و شیب دار بودن بستر در محل نگهداری جوجه ها می تواند به بروز این مشکل کمک کند.
جوجه های مبتلا به این اختلال به دلیل عدم توانایی در ایستادن، با مشکلات حرکتی رو به رو می شوند و پاهایشان غیرطبیعی به نطظر میرسد.
3). نرمی استخوان
ریکتز یک بیماری استخوانی است که به دلیل مشکلات تغذیه ای رخ می دهد و باعث می شود استخوان ها نتوانند به طور صحیح و محکم رشد کنند. این بیماری معمولاً به دلیل کمبود مواد مغذی مانند کلسیم، فسفر و ویتامین D در رژیم غذایی شترمرغ ایجاد می شود. زمانی که این مواد مغذی به اندازه کافی در دسترس نباشند، استخوان ها ی شترمرغ به درستی سخت نمی شوند و قسمت هایی از بدن مانند مفاصل دچار تورم و تغییر شکل می‌شوند.
عوامل دیگری مانند بیش از حد کلسیم یا مقدار بالای پروتئین در رژیم غذایی نیز می توانند باعث تشدید این بیماری شوند. در جوجه ها یا پرندگان مبتلا، این اختلال باعث کاهش رشد، لاغری و ضعف استخوان ها می شود. در نواحی مانند مچ پا و انگشتان پا، استخوان ها ضخیم و مفاصل متورم می شوند.
در بررسی های دقیق تر، می توان مشاهده کرد که در نواحی آسیب دیده به دلیل تجمع سلولی غضروف ها بزرگ شده است. درمان این بیماری معمولاً با اصلاح رژیم غذایی و افزودن مکمل های مناسب کلسیم، فسفر و ویتامین D به جیره غذایی انجام می شود تا استخوان ها بتوانند به طور صحیح رشد کنند.
4). پیچش انگشتان
این مشکل معمولا در جوجه های شترمرغ کمتر از 6 ماه مشاهده می شود و به صورت پیچ خوردگی جانبی یکی یا دو انگشت اصلی رخ می دهد. دلیل دقیق این وضعیت هنوز مشخص نیست، اما ممکن است به دلیل مشکلات ژنتیکی، شرایط نامناسب در فرایند انکوباسیون یا بستر نادرست که منجر به دررفتگی می شود، باشد. برخی مطالعات نشان داده اند که کمبود ویتامین ریبوفلاوین (B2) می تواند یکی از عوامل موثر در بروز این مشکل باشد.
این اختلال معمولاً به راحتی با استفاده از آتل بندی قابل درمان است. یکی از نکات مهم در درمان این وضعیت این است که ناخن های انگشت باید کوتاه شوند. زیرا وقتی انگشت پیچ می خورد، ناخن به طور غیر طبیعی رشد می کند و این باعث می شود که انگشت نتواند به وضعیت طبیعی خود بازگردد.
5). پیچ خوردگی پا
این اختلال به طور معمول با تغییر شکل و انحراف جانبی مفصل بین درشت نی و استخوان های پا در جوجه های شترمرغ کمتر از سه ماه همراه است. این انحراف می تواند در مدت کوتاهی، حتی تا ۱۸۰ درجه، پا را از محور طبیعی خود منحرف کند.
اغلب، تنها یکی از پاها به طور حاد تحت تاثیر قرار می گیرد. دلایل مختلفی برای این پدیده ذکر شده است، از جمله کمبود کلسیم در خون، افزایش ناگهانی وزن ناشی از تغذیه با جیره غنی از پروتئین و برخی مشکلات ژنتیکی.
همچنین، تغییر شکل دیواره قفسه سینه و چولگی یک طرفه در این جوجه ها نیز به همراه این اختلال پا مشاهده شده است. جوجه های تازه هچ شده با تغییر شکل دیواره سینه، به دلیل عدم توانایی در ایستادن صحیح، بیشتر دچار پیچش پا می شوند.
مطالعات از مزارع پرورش شترمرغ در کانادا نشان می دهند که عوامل مشترکی در بروز این اختلال وجود دارد، از جمله رشد سریع جوجه ها بدون فعالیت کافی (وزن بالای ۴.۵ کیلوگرم در سن ۲۸ روز)، بسترهای سفت و محکم مانند بسترهای سیمانی، تراکم بالا در قفس ها که منجر به زمین خوردن های مکرر و آسیب به مفاصل پا می شود، سوء تغذیه ناشی از جیره نامناسب و مشکلات مربوط به فشار.
اگر چه جراحی برای اصلاح تغییر شکل پا در گذشته امتحان شده، نتایج آن چندان رضایت بخش نبوده است. درمان‌های اولیه مانند مصرف داروهای ضد التهاب و افزایش فعالیت بدنی ممکن است در مواردی که پیچش پا کمتر از ۱۵ درجه باشد موثر باشند.
6). در رفتگی تاندون
این اختلال در در رفتگی جانبی تاندون گاسترونموس از مفصل درشت نی-مچ پایی رخ می دهد و معمولاً در پرندگان کمتر از ۶ ماه دیده می شود، اگرچه در سنین بالاتر نیز ممکن است مشاهده شود.
بهبود این وضعیت در پرندگان جوان زمانی ممکن است که پوست ناحیه آسیب دیده پاره نشده باشد؛ در صورت پارگی، توصیه به حذف پرنده می شود. درمان شامل جایگزینی تاندون در شیار استخوان درشت نی و بانداژ کردن آن در اطراف مفصل است.
در پرندگان بالای ۶ ماه، بهبود معمولا غیر محتمل است و آنها اغلب حذف می شوند. همچنین، در رفتگی تاندون آشیل از مفصل نیز ممکن است رخ دهد، که درمان موفق برای آن دشوار است مگر در مراحل اولیه که بانداژ می تواند کمک کند. اما بیشتر پرندگان مبتلا به این اختلال به طور غیرطبیعی ایستاده و ممکن است دچار مشکلات رشد شوند.
سخن آخر
در بیشتر موارد جوجه شترمرغ ها نیاز به توجه تمام وقت دارند، اگر به اندازه کفی به جوجه شترمرغ ها رسیدگی نشود میزان تلفات بسیار بالا خواهد بود. معمولا بیشترین میزان تلفات در بین جوجه شترمرغ ها تا سن 3 ماهگی رخ می دهد.
برای کاهش تلفات و جلوگیری از مشکلات پا در جوجه شترمرغ ها لازم است که سطح پروتئین و مواد معدنی و ویتامین های جیره غذایی آنها به خوبی کنترل شود. همچنین جوجه ها بیش تر در معرض برخورد با حصار، اشیاء سخت و افتادن در آبخوری ها قرار دارند. کشاورزان فعال در این عرضه می بایست در خصوص نگه داری از جوجه ها حساسیت بیشتری به خرج دهند تا تلفات گله به حداقل ممکن برسد.
سلام ممنون مطلب خیلی مفیدی بود
ای کاش در مورد بیماری هم می‌گفتین
سلام
بزودی در این مورد مطالبی رو اضافه خواهیم کرد